Gülpınar çıkışı

Yolumuz Uzun geç kalmayalım diyerek Ayşeyi uyandırmadan köpekleri alıp kamaradan çıktım. Saat 5:30 du. Köpeklerle beraber dışarı çıkıp ihtiyaçlarımızı giderdikten sonra motoru çalıştırıp demiri alıp limandan çıktığımda saat 6:00 ve ortalık sütlimandı.

Bu muhteşem ışıkta bir sürü fotograf çektim bir yandan hareket ederken. Buraya bazılarını ekliyorum.


Daha sonra güneş doğunca ve ortalığı biraz ısıtınca bizim mürettebat kıçüstünde malum güneşlenme yerlerini alıp klasik pozlarını verdiler. Bu gördüğünüz mutena güneşlenme köşesi Ayşenin köşesi. Günlük gemicilik işlerini (halat usturmaça toplama yerlerine kaldırma vb.) daha sonra kahvaltı ve çay hazırlama işlerini ve daha sonra kamara içi ve mutfak temizlik tertip işlerini bitirdikten sonra kıç üstünde yatıp güneşlerek kitap okuyor ben dümen tutarken.

Bu sabah ise ona biraz izin verip uyuttuğumuzdan mürettebat onun yerini aldı ve güzel güzel güneşlenerek keyif yaptılar.

Mürettebat ile ilgili korktuğumuz kadar sorun yaşamadık Her ikisi de bize yakın olmaktan başka bir şey istemedikleri için. Bir şikayetleri bir kaprisleri olmadı. Tuvaletlerini adam gibi tuttular, bir sonraki limanı beklediler. Yemeklerini , bizi bekleyip bizden sonra kendi mamalarının arasına bizden artanlar karıştırılmış olarak iştahla yediler. Kendi yatakları olmadığı için geceleri ayak ucumuza kıvrılıp uyudular.

Kısaca bana göre teknede hiç sorun çıkartmadılar. Ayşeye göre ise tüy dökme sıkıntısı teknede biraz daha yoğun hissedildi.

Ama karaya çıktığımız zaman özellikle bay miço sayesinde bütün kedilerin hem de efe kedilerin Egenin kıyılarına ve balıkcı barınaklarına tatile çıktığını keşfettik
Nerede ise oturduğumuz her yerde bir veya birçok kedi kovalama olayı ile karşı karşıya kalıp, çevremizdekilerin huzurunu kaçırdık.