19 Mayıs bugün bizim bayramımız hepimize kutlu olsun.
Türkan hocayı kaybetmiş olmanın üzüntüsü geldi bizi buralarda buldu. Ama sonra Ayşe ile konuşurken dedik ki hoca gençken ve sağken bilim adına , insanlık adına büyük hizmetler vermiş. Oysa ömrünün son demlerinde ölürken verdiği hizmet ülkemizde cehalet ve kör inanç ile mücadele yolunda Mustafa Kemalden bu yana yapılmış en büyük hizmettir. Ne mutlu onun gibi yaşayana ve onun gibi ölene. Ruhu şad olsun.
Bugün Ayvalıkta ikinci günümüz. Poyraz hala deli gibi esiyor. (18-25 knot arası). Teknede ufak bir marangozluk işi vardı kıçtaki farş tahtasının ortasına şaft ve sintine pompasının kontrolu için konulmuş 20X25 cm ebadındaki kapağın bastığı çıta çivilerinden söküldü ve ayağım içine girdi. Allahtan yaralanmadan atlattık olayı. İşte o farş tahtasını söktüm. Marinanın marangozhanesine götürdüm ve kapağı taşıyan çıtaları 30 luk ağaç vidaları ile yaniden bağladım. Artık üstüne ben değil sumo güreşçisi bassa yerinden oynamaz.
Daha sonra Cunda adasına gezmeye gittik yine. Tepede eski bir Yel değirmeni vardı. Koç ailesi renove ettirip çok güzel bir kitaplık haline dönüştürmüş. Yapılan işi takdir etmemek mümkün değil. O değirmenin ve değirmenden Ayvalık limanının görüntüsünü de ekliyorum.
En son fotograf ise Edremit körfezine bir bakış. Denizin ve dalgaların durumu niçin burada beklediğimizi daha iyi ifade ediyor.
İlk fotograftaki arkadaş ise marinanın ördek yavrusu fır fır. Gerçek ismini bilmiyoruz ama biz ona fırfır diyoruz.
Sanıyorum burada büyütmüşler. Teknelerden yiyecek veriyorlar. İnsana aşırı derecede alışık. Sabah biz kahvaltıya giderken peşimize takıldı. Köpeklerden de fazla çekinmiyor ve zaten köpeklere de sevimli gelmiş olacak ki onlar da pek rahatsız etmediler fırfırı..
0 yorum var:
Yorum Gönder