Zonguldak limanına girip bağlandığımızda saat 11:00 olmuştu. Hiç sebzemiz kalmamıştı. Ayrıca yedek mazotumuz da bitmişti ve en önemlisi bir PTT ye gidip emekli maaşımı almalı idim.
Her ne kadar otel parası yok ,yeme içme tekne mutfağından restoran parası yok ama yine de mazot için, kumanya için, barınaklardaki çay bahçeleri için ve cami tuvaletlerinde gereken bozukluklar için para lazım oluyor.
Bu yüzden tekneyi toparlayıp kapıyı camı kapatıp oradaki bir balıkcı arkadaşa teslim ettikten sonra mazot bidonlarını ve SSK emekli karnesini yanımıza alıp köpeklerle beraber yola koyulduk. Liman ile şehir merkezinin arası oldukca uzak olunca bir hayli yürüyerek alışverişimizi yaptık. Pazar varmış pazara gittik. Çok güzel mis kokulu Bartın çilekleri aldık. PTT de biraz sıra bekleyip maaşımızı çektik.
Biraz çevreden fotograflar çektik. İsmet Paşanın meşhur heykelini gördük.
Daha sonra yorgunluktan hal kalmayınca paraya kıyıp bir taksi tutarak en yakın benzinlikten 20 litre mazotumuzu alıp aynı taksi ile tekneye döndük.
Öğle sıcağında koşuşturunca hepimiz biraz yorulduk ama tekneye döner dönmez koştura koştura yatağa gidip esnemesi ve anında uyku moduna geçmesinden en çok kimin yorulduğu gün gibi ortaya çıktı.
0 yorum var:
Yorum Gönder