Saat tam 11 de marş bastık ve Poyrazlimanından ayrıldık bedenen ve ruhen dinlenmiş olarak.
Kendimizi huzur içinde ve olabildiğince dikkatli bir şekilde karadenizin şevkatli kollarına emanet etmiştik artık.Lodos hakikaten hatırı sayılır bir şekilde esiyordu. Anadolu fenerine kadar biraz kemere ile iskele kıç omuzluk arasından dalga aldığımız için sallandık. Ancak fener burnunu geçipde biraz daha fazla doğuya döndüğümüzde rahat bir seyire geçtik. Lodos Ağvaya kadar yol boyunca yardımcı oldu desem yeridir. Bizim motor 2500 devirde normal olarak 6 mil yaparken lodosun omuz vermesi ile hızımız zaman zaman 7 mile ortalamada 6.5 mile kadar çıktı.
.
Poyrazköye 5 mil mesafede olan Riva deresi ağzına çok kısa bir sürede geldik. Riva deresinin girişine iki taraflı çok güzel anroşman dökmüş ve çay ağzında kum birikmesini engellemişler. Rahatca içeri girdik ve yaklaşık 500 m kadar gittik ve köprüden geri döndük. Bizim gittiğimiz yere kadar derinlik 1.5 metrenin altına hiç düşmedi. Yani çok daha ileri gidilebilir sanıyorum.
Riva deresi köprüsünün ayaklarının bir nevi rıhtım gibi kullanılıyor olması hoşuma gitti fotografladım. Bu şekilde bağlayan en az 15-16 tekne var.
Kendilerine göre bir düzen kurmuşlar. Su kesimi nispeten fazla olan tekneler kıyıya bordalayamadıkları için. Köprünün ayaklarına eski araba lastıkleri bağlamışlar oraya bordalıyorlar. Karaya da küçük botlarla gelip gidiyorlar.10-15 dakika kadar adı dere ama kendi iri bir çay olan Riva içinde vakit geçirdikten sonra tekrar dışarı çıkıp yola kaldığımız yerden devam ettik. Daha sonra buradan tekneye 30-40 kadar kaçak yolcu binmiş olduğunu ayak bileklerimizi ısırmaya başladıklarında anladık.
Nalet karasinekler hem Şileye kadar beleş seyahat ettiler, hem de bizi arsızca ısırıp durdular ne yapsak kurtulamadık.
En alttaki fotografta görülen ada, Rivadan hemen sonra iskelede bırakarak geçtiğimiz Eşek adası (söz meclisten dışarı).
0 yorum var:
Yorum Gönder