Ve cibaliye bağlandık

2 Haziran Salı

Unkapanı köprüsünün altından geçer geçmez hoş bir sürpriz karşıladı bizi. İki tane deniz temizlik teknesi halici temizlemeye çalışarak bize doğru geliyordu. Bir tanesinin önünde bir temizlik işcisi elinde ağ kepçe ile denizdeki poşetleri vb. balık yakalar gibi yakalıyordu. Ayşe resimlerini çekti. Bir tanesini buraya koyuyorum. Bu işi yapan emekcileri ve onların yöneticilerini yürekten kutluyorum.

Yetersiz de kalsalar bu tip çabaları desteklemeli ve alkışlamalıyız diye düşünüyorum. Çünkü'' marifet iltifata tabidir'' lafına çok inanıyorum.

Rıhtımda yerimizi elimizle koymuş gibi bulduk ve bağlandık. Ayşe eve götüreceğimiz yıkanacak eşyaları ve bilgisyar vb kıymetli malzemeleri toparlar ben de tekneyi deli bağlar gibi her taraftan sıkı sıkı bağlarken, eski iş arkadaşım Murat Zorluoğlu kardeşimiz elinde bir şişe ile çıkageldi.

Şaşırmadık çünkü 2 saat önce telefonla aramış yardım rica etmiştik. Getirdiği şişeyi patlattık. Öğlen sıcağında minik bir kutlama yaptık ve hafif çakır keyif bir durumda Murat bizi Levente arabamıza ve evimizin anahtarına kadar ulaştırdı.

Böylece yolumuzun ilk yarısını yaklaşık 350 mil yol katederek salimen tamamlamış olduk.

Darısı ikinci yarıya. 15 Haziran gibi ikinci etaba başlamayı düşünüyoruz. Ama önce motorun ilk 50 saat (aslında 74 saat oldu) bakımının yapılması ve performansını beğenmediğim pervanenin elden geçirilmesi var. Bu gelişmeleri de burada fotograflarla beraber yazmaya devam edeceğim.

Bitmedi.....